۸ حقیقت فضایی جالب درباره کریسمس
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۱۵۳۴۲
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، روایت‌ها و موضوعات جالب مربوط به تعطیلات کریسمس تنها مختص افراد ساکن زمین نیست چرا که فضانوردان نیز نگاه خاصی به این تعطیلات دارند و برخی از آنها حتی در زمان تعطیلات کریسمس در فضا بوده‌اند. درست است که فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین‌المللی از خانه خود دور هستند، ولی با این وجود باز هم آنها فرا رسیدن کریسمس را جشن می‌گیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از زمانی که بشر توانسته مقصدی فراتر از زمین را برای کاوش انتخاب کند و به فضا سفر کند اتفاقات جالبی رخ داده است چرا که انسان‌ها در طی این سفرهای فضایی نه تنها به انجام آزمایشات علمی پرداخته‌اند بلکه همانند افراد زمین، زمانی را برای تفریح و برگزاری جشن‌های خاص نیز اختصاص داده‌اند. در این خبر قصد داریم برخی از اتفاقات جالبی که فضانوردان در کریسمس در فضا تجربه کرده‌اند را بازگو کنیم.
داستان شیء ناشناس پرنده در ناسا
در اواسط دهه ۲۰۱۰، زنی به نام "دونا هار" ادعا کرد که در مقطعی از دهه ۷۰ برای ناسا کار کرده است و داستان عجیبی برای گفتن دارد. به گفته او، یوفوها در آن زمان برای ناسا یک کمیت شناخته شده بودند. حتی عکس‌هایی از بشقاب پرنده‌ها وجود داشت که بخش عکاسی باید قبل از انتشار عمومی عکس‌ها، آنها را حذف می‌کرد. او همچنین ادعا کرد که گزارشی را از یکی از ماموریت‌های ماه شنیده است که در آن خدمه، هواپیمای بیگانه‌ای را دیدند و نام رمز داده شده به این مسافران ادعایی ماه "بابا نوئل" بوده است. مشخص نیست که چرا این اسم رمز داده شده است و دونا هار نیز بازه زمانی خاصی درباره ادعایش فاش نکرده، اما احتمالا این اتفاق مطرح شده در حدود دسامبر رخ داده است. در حال حاضر، مشخص شده است که در طول دهه ۷۰، ماموریت‌های زیادی به ماه انجام شده و تعداد زیادی از آنها در اواخر سال انجام می‌شده است(مثلاً، ماموریت آپولو ۱۷ در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ انجام شد). با این حال، شانس درست بودن این ادعاها ناچیز است. اگرچه ناسا در دهه ۷۰ با شرکتی که دونا ادعا می‌کرد در آن کار می‌کند قرارداد بست، اما آنها فقط خدمات پشتیبانی مهندسی و عملیاتی ارائه می‌کردند بنابراین، نه دونا و نه شرکتی که او در آن کار می‌کرد به یک لابراتوار عکس یا یک جلسه توجیهی ماموریت نزدیک نبوده‌اند.
هدایای بابانوئل در ایستگاه فضایی بین‌المللی
یکی از مواردی که کریسمس را جشنی خاص و جذاب کرده است این مورد است که افراد در این روز از جانب اطرافیان و دوستان خود هدایایی را دریافت می‌کنند اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید حتی فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز همانند افراد ساکن زمین در روز کریسمس هدایایی را دریافت می‌کنند. برای مثال در طول کریسمس سال ۲۰۱۰، خدمه بخش آمریکایی ایستگاه فضایی بین‌المللی هنگامی که از خواب بیدار شدند با باری از هدایا که در اطراف آنها قرار داشت، مواجه شدند و جالب‌ترین بخش ماجرا نیز این بود که هیچ یک از سرنشینان این هدایا را با خود نیاورده بودند. شاید برایتان سوال باشد که چه کسی این هدایا را به آنجا آورده است. آیا این بدان معناست که بابانوئل می‌تواند وارد ایستگاه فضایی بین‌المللی شود؟ نه اینگونه نیست. بسته‌های هدیه در زمین آماده شده و و خانواده هر خدمه هدایا و پیام‌هایی را در جعبه گذاشته بودند. سپس هدایا طی یک ماموریت به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شده بودند تا فضانوردان در روز کریسمس شگفت زده شوند. آندره کویپرس(André Kuipers) فضانورد هلندی که در ماموریت اکسپدیشن ۳۰ با چنین صحنه‌ای در ایستگاه فضایی بین‌المللی روبرو شده بود گفت: آنها این هدایا را در ماه آوریل و چند ماه قبل از رسیدن ما با یک ماموریت دیگر به فضا ارسال کرده بودند و این فوق‌العاده بود.
اولین آهنگی که از فضا پخش شد
جینگل بلز یکی از معروف‌ترین آهنگ‌های کریسمس است که افراد ساکن زمین در هنگام جشن کریسمس پخش می‌کنند و ظاهرا همین امر در مورد فضا نیز صدق می‌کند. در حقیقت، جینگل بلز اولین قطعه موسیقی بود که در فضا پخش شد. در طول ماموریت جمینای ۶-آ(Gemini ۶A) برای فرستادن افراد به فضا، دو فضانورد فکر کردند که با این کار و از اتاق کنترل ماموریت کمی سرگرم خواهند شد. در ۱۶ دسامبر ۱۹۶۵ تام استافورد یک انتقال رادیویی انجام داد و گفت: ما یک شی می‌بینیم و آن شبیه ماهواره‌ای است که از شمال به جنوب می‌رود و احتمالاً در مدار قطبی خیلی پایین است. در آن لحظه، صدای سازدهنی کوچک، همراه با زنگوله‌های کوچک شنیده می‌شد و آنها در حال نواختن این آهنگ معروف بودند. شیرا سازدهنی می‌نواخت، در حالی که استافورد زنگوله‌ها را به صدا در می‌آورد.
پخت کلوچه در فضا
یکی دیگر از سنت‌های محبوب کریسمس پختن کلوچه‌های شکری است. در حالی که ممکن است انتظار نداشته باشید این کلوچه‌ها در فضا نیز به این خوبی تهیه شوند اما در نهایت و پس از آماده شدن، شگفت زده خواهید شد. در دسامبر ۲۰۱۹، فضانوردان آزمایشی در ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دادند تا ببینند پخت و پز در فضا چگونه است. طی این آزمایش فضانوردان کوکی‌های شکلاتی تهیه کردند. کریستینا کخ، از فضانوردان که آن زمان در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشت در توییتی نوشت که خدمه ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی در ۲۶ دسامبر برای بابانوئل مقداری شیر و شیرینی کریسمس درست کرده‌اند. خمیر این کوکی و اجاق گاز مخصوص ایستگاه فضایی بین‌المللی، در ماه نوامبر سال ۲۰۱۹ میلادی بوسیله فضاپیمای "سیگنوس"(Cygnus) به فضا ارسال شده بودند و پس از پخت موفقیت‌آمیز، کوکی‌ها به زمین فرستاده شدند. پخت این پنج کوکی برای جشن کریسمس در فضا انجام شد و خمیر آن از قبل تهیه شده بود. "کریستینا کخ" با حضور طولانی خود در فضا موفق شد رکورد حضور یک فضانورد زن در فضا با یک پرواز را به نام خود ثبت کند. وی طی حضور موثر خود در فضا چند پیاده‌روی فضایی انجام داد و برای اولین بار در تاریخ به همراه دوست و همکار خود "جسیکا میر"(Jessica Meir) اولین پیاده‌روی فضایی کاملا زنانه را با موفقیت به سرانجام رساند.
رویت خانه زمینی‌ها از فضا
شاید برایتان جالب باشد که بدانید ۲۶۸۳ لامپ ال ای دی کریسمسی لازم است تا خانه شما از فضا قابل رویت باشد. اگر فیلم کریسمسی"Deck the Halls" با بازی متیو برودریک و دنی دویتو را دیده باشید، پس با این موضوع آشنا هستید چرا که در این فیلم، شخصیت دویتو سعی می‌کند با یک لامپ بزرگ کریسمس، خانه‌اش را از فضا نمایان کند. نکته جالب این است که نمایشنامه این فیلم، الهام‌بخش محققان دانشگاه لستر شد و آنها تصمیم گرفتند تا دریابند دقیقا به چه تعداد لامپ برای رویت و دیده شدن یک خانه از فضا نیاز است. آنها پس از آزمایشات دریافتند آن عدد جادویی که سبب رویت خانه شما از ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌شود بدون در نظر گرفتن هیچ گونه آلودگی نوری ۲۶۸۳ است و این به آن معناست که اگر افراد با ۲۶۸۳ لامپ ال ای دی خانه خود را تزیین کنند ممکن است خانه آنها از ایستگاه فضایی بین‌المللی قابل رویت باشد.
روز کریسمس در فضا
اولین فضانوردانی که روز کریسمس را در فضا گذراندند فضانوردان ماموریت آپولو ۸ بودند. آپولو ۸(Apollo ۸) دومین ماموریت پرواز فضایی انسان در برنامه فضایی آپولو در ۲۱ دسامبر سال ۱۹۶۸ پرتاب شد و به اولین فضاپیمایی تبدیل شد که مدار زمین را ترک نمود، به ماه رسید، در مدار آن چرخید و به سلامت بر روی زمین نشست. فرانک بورمن، جیم لوول و بیل اندرس از فضانوردان این ماموریت بودند. طی این ماموریت تاریخی که آنها در ۲۱ دسامبر ۱۹۶۸ انجام دادند توانستند به مدت شش روز و سه ساعت و بیست و چهار ثانیه در فضا بمانند. آندرس و بورمن، همراه با جیم لوول صبح روز ۲۱ دسامبر ۱۹۶۸ از مرکز فضایی کندی سوار بر موشک "ساترن V" زمین را ترک کردند. آنها در تاریخ ۲۷ دسامبر ۱۹۶۸ با موفقیت به زمین بازگشتند. در این ماموریت بود که این سه فضانورد، یکی از منحصر به فردترین عکس‌های عصر فضا موسوم به "طلوع زمین"(Earthrise) را گرفتند.
ساخت درخت کریسمس از قوطی
اولین درخت کریسمس در فضا از قوطی ساخته شده است و این کار توسط خدمه ایستگاه فضایی اسکای‌لب(Skylab) که ۲۵ دسامبر را در فضا سپری می‌کردند، برای اولین بار با موفقیت انجام شد. در طول دوره کریسمس سال ۱۹۷۳، خدمه این ایستگاه فضایی متوجه شدند که تعداد زیادی قوطی غذا خالی دارند که می‌توانند با آنها یک کار جالب انجام دهند و به همین منظور شروع به ساخت یک درخت کریسمس با آنها کردند. ایستگاه فضایی اسکای‌لب نخستین ایستگاه پژوهشی ناسا در فضا بود که بین سال‌های ۱۹۷۳–۱۹۷۹ در مدار زمین قرار داشت. اسکای لب نخستین و تنها ایستگاه مداری آمریکا، پس از ماموریت سفینه‌های آپولو در سال ۱۹۷۳ به فضا پرتاب شد. در پی لغو آخرین ماموریت‌های آپولو به ماه، کارشناسان ناسا با انجام تغییراتی در موشک ساترن-۵ آزمایشگاه فضایی اسکای‌لب را با هدف بررسی تاثیرات محیط فضا بر روی فضانوردان و مطالعه دقیق‌تر خورشید به وسیله تلسکوپ‌هایی در طیف ماورای بنفش و اشعه ایکس ساختند.
آزمایشگاه مداری "اسکای لب" در مجموع حدود ۹۰ تن وزن، ۳۶ متر طول و ۳۶۱ متر مکعب فضای مفید داشت. چهار باتری خورشیدی، انرژی مورد نیاز فضانوردان را با استفاده از نور خورشید تامین می‌کرد. این آزمایشگاه عظیم فضایی به یخچال، اجاق برقی برای گرم کردن غذا، حمام و توالت و دیگر وسایل استراحت و زندگی مجهز بود. غیر از آن وسایل و تجهیزات برای پژوهش‌های علمی مختلف از جمله در زمینه‌های زیست‌شناسی، پزشکی، نجوم و غیره قرار داشت. در ابتدا پیش‌بینی شده بود که اسکای‌لب، حداقل ۱۰ سال در مدار زمین باقی بماند ولی پس از سه سال، به دلایل مختلف از ارتفاع ایستگاه کاسته شد تا جایی که دیگر امن نبود و متخصصان ایستگاه را در موقعیت سقوط قرار دادند. برخورد ایستگاه با لایه‌های جو زمین باعث شد بخش زیادی از آن بسوزد و قسمت‌هایی از آن نیز دور از مناطق مسکونی در اقیانوس غرق شد.
صرف غذای کریسمس در فضا
از سال ۲۰۰۰، ایستگاه فضایی بین‌المللی میزبان فضانوردان مختلف از سراسر جهان بوده است. با توجه به حضور تمام ملیت‌های مختلف در یک مکان، کریسمس در ایستگاه فضایی بین‌المللی به یک مرکز چندفرهنگی تبدیل شده است. در برخی موارد، خدمه می‌توانند چندین بار در سال تعطیلات مختلفی را جشن بگیرند، زیرا ممکن است چند خدمه از کشورهای مختلف ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی باشند. از نکات برجسته جشن کریسمس می‌توان به صرف غذاهای متنوع در فضا اشاره کرد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۶ فضانورد فرانسوی توماس پسکه غذاهای سنتی زادگاه خود یعنی منطقه نرماندی فرانسه برای کریسمس که زبان گاو بود را با دیگر فضانوردان صرف کرد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: ایستگاه فضایی بین المللی کریسمس در فضا روز کریسمس اسکای لب انجام شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۱۵۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند حقیقت درباره نادر طالب‌زاده
دوست قدیمی‌اش سلیم غفوری می‌گوید که بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و این روزها همه دنیا پرچم مبارزه و مقابله با اسرائیل را به اهتزاز درآورده‌‌اند، جایش بیشتر از هر زمانی دیگر، خالی است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نهم اردیبهشت‌ماه سال 1401 روزی که همه جهان فریاد مرگ بر اسرائیل سر می‌دادند خبر درگذشت یک متفکر و پژوهشگر رسانه به گوش رسید. آن روز، روز قدس بود و نادر طالب‌زاده برای همیشه چشم از جهان فروبست. مردی که با همه سختی‌ها و پیچیدگی‌ها کنفرانس افق نو را راه انداخت.
سال‌ها دبیری جشنواره فیلم عمار را برعهده داشت و به کارگردانی سریال «بشارت منجی» هم شناخته می‌شود. ساخت چندین مستند و البته اجرای برنامه «عصر» شبکه افق تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های اوست، نادر طالب‌زاده را بیش از هرچیزی با فعالیت‌های انقلابی‌اش می‌شناسیم؛ در حالی که از 16 تا 26 سالگی در آمریکا زندگی می‌کرد همزمان با وقوع انقلاب به کشور بازگشت تا صدای آن باشد، خط او، خط انقلاب بود.
همان‌جا که سخنان امام خمینی (ره) را از مطبوعات درست چندماه قبل از عزیمتشان به پاریس پیگیری می‌کرد و در خاطراتش عنوان کرد که از این سخنان بسیار متأثر شده است. کارگردانی که معتقد بود به هیچ جبهه‌ای جز انقلاب تعلق ندارد، خودش می‌گوید «من در آمریکا مشاهداتی داشتم که بعدها خیلی به دردم خورد» همین هم شد بعدها هم در قالب جشنواره «عمار» و هم کنفرانس افق نو ابعادی تازه از این کشور را هویدا کرد.
طالب‌زاده اما نقشی در ماندگاری حوادث تسخیر لانه جاسوسی را هم دارد، او که در سال‌های اخیر به واسطه فعالیت‌های ضد استکباری‌اش در لیست تحریم‌های آمریکا هم قرار گرفت، از اولین کسانی بود که در قالب تیم مستندسازی در صحنه تسخیر سفارت آمریکا حاضر شد و وقایع آن روزگاران را ثبت و ضبط کرد، ساخت همین مستند هم سرآغاز همکاری او با صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شد.
حقیقتی که نادر طالب‌زاده از داود میرباقری گفت/ نخستین سالگرد درگذشت مبدعِ برنامه زنده تلویزیونی + فیلمبرنامه «عصر» را می‌توان یکی از مهمترین‌های فعالیت‌های او در بستر تلویزیون محسوب کرد، برنامه‌ای که پلی ارتباطی و البته حلقه‌ای برای گردآوری چهره‌های استکباریستیز بود، همان هدفی که نادر طالب‌زاده دنبالش می‌کرد. طالب‌زاده البته همین هدف را در کنفرانس افق نو هم پیگیری کرد، همایشی که ابتدا با عنوان «هالیوودیسم» آغاز به کار کرد اما بعدها با تغییر نام چهره‌هایی از کشورهای مختلف جهان را به خود دید.
اما به مناسبت سالروز درگذشت او نگاهی به چند حقیقت از این متفکر انقلابی داریم که سیدسلیم غفوری قائم‌مقامِ این روزهای معاونت سیما و مدیر سال‌های نه چندان دور شبکه مستند و افق سیما آنها را بازگو کرد.
غفوری از این نکته آغاز کرد: اگر بخواهم درباره حاج نادر در یک جمله بگویم او در هر زمانی پیشتاز عرصه رسانه بود. با فهم درست از نیاز آن مقطع، واردِ فضای رسانه می‌شد. وقتی به زمانِ‌جنگ او نگاه کنیم ساخت مستندهای دوران دفاع‌مقدس را با شکل و شمایلی درست پیش می‌برد. اگر به روایت مظلومیت مردم بوسنی رسید که در مقطعِ خودش بهترین کار بود، «خنجر و شقایق» را ساخت. کارهای مختلفی که در حوزه مقاومت در دستور کار قرار داد مثل مجموعه «عصر انتظار» و مجموعه «نسل فراموش شده» که راجع به اردوگاه‌های فلسطینی‌ها بود جزو کارهایی است که هنوز هم ماندگارند و درباره‌شان می‌توان ساعت‌ها صحبت کرد.
این مدیر در تلویزیون از وجوه متمایز برنامه‌سازی نادر طالب‌زاده گفت؛ «مهمترین نکته‌ای که طالب‌زاده در عرصه برنامه‌سازی داشت فهم کامل نسبت به موضوعی بود که در دستورِ کار خودش قرار می‌داد. بنابراین دست روی نقاطی می‌گذاشتند شاید برای خیلی از افراد، این نقاط مکشوف نبود و پنهان مانده است. نقاط پنهان را می‌آوردند و روی آن ذره‌بین می‌گذاشتند و آن نقاط پنهان را برجسته می‌کردند. در تلاش بودند خودشان را تسلیمِ جریان غالب رسانه‌ای نکنند؛ واقعاً اگر در یک موضوعی به چیزی می‌رسیدند و می‌آمدند خیلی آن را شجاعانه و با صراحت بیان می‌کردند.
در واقع وجوه تمایز او صراحت، فهم درست موضوع و تلاش برای کشف حقیقت بود. شما در مجموعه "خنجر و شقایق" این تفاوت و وجوه تمایز را می‌بینید. این فقط یک مستند جنگی صرف نیست و گزارش از نبرد جنگ در بوسنی نبود. "خنجر و شقایق" در پی کشف حقیقتی بود که در ظاهر و پوسته جنگ جریان داشت و این "خنجر و شقایق" را به عنوان اثری متفاوت خلق کرد.»
اما شاید نگاه صهیونیست‌ستیزی و استکبارستیزیِ نادر طالب‌زاده در جای جایِ فعالیت‌های فرهنگی و هنری او دیده شود؛ همان‌گونه سلیم غفوری به آن اشاره کرد: «او همیشه مهمترین دغدغه‌اش این بود آن‌چیزی که به عنوان صهیونیست جهانی شناخته می‌شود را معرفی کند. این خط را او در برنامه «راز» دنبال کرد و در کارهای دیگرِ او می‌توان به وضوح مشاهده‌اش کرد. در سریال «بشارت منجی» هم این نگاه دیده می‌شود.
طالب‌زاده در دوران جنگ برای مستندسازی دفاع‌مقدس از هیچ تلاشی دریغ نکرد و در طول 30 سال دیگر، عمرش را صرفِ مبارزه با صهیونیست کرد. نکته مهمی است که او در روزِ منتسب به مبارزه با صهیونیست و حمایت از مردم فلسطین، این دنیا را ترک کرد. به نظرم بزرگترین پیام فوت ایشان در روز قدس این است نادر طالب‌زاده قهرمان مبارزه با صهیونیست و اسرائیل بود. به نظرم این نکته نباید در هیچ مطلبی از طالب‌زاده، مغفول بماند. یا ماجرای تحریمِ او از سویِ آمریکایی‌ها که بابتِ برپایی افق نو اتفاق افتاد. چرا که افق نو در پی افشای ماهیت صهیونیست جهانی بود و آنها متوجه شدند او خلاف جریان رسانه‌ای مسلط بر جهان عمل می‌کند.»
او بزرگترین آرزوی طالب‌زاده را از بین رفتن رژیم صهیونیستی دانست و گفت: بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و رژیم صهیونیستی دچار زوال شده است. سال‌ها برای مسئله افشای ماهیت جریان صهیونیستی در دنیا تلاش کرد. شاید به حق باید بگوییم ایشان سردار رسانه‌ای مبارزه با صهیونیسم و سردار جبهه فرهنگی انقلاب بودند.
شاید یکی از حقایق دیگر زندگی او پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه انقلاب باشد؛ به تعبیر غفوری، او در طول این سه دهه برای پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. آموزش به بچه‌های رسانه‌ای خارج از کشور مثل دوستان لبنانی و افغانستانی تا داخل کشور که دوره‌های مختلفی برگزار کرد و ساعت‌ها کارشان را می‌دید و راهنمایی‌شان می‌کرد. برای رشد و آموزش بچه‌های رسانه‌ای جبهه انقلاب واقعاً وقت می‌گذاشت. شاید یکی از بزرگترین کارهای او نسلی باشند که امروز در این عرصه فعالیتِ چشمگیری دارند و شاگردانِ نادر طالب‌زاده‌اند.
در سالروز درگذشت او شاید یادآوری این نکته جالب باشد؛ نادر طالب‌زاده بارها درباره غفلت نسبت به عدم ساخت فیلم، مستند و کارهای نمایشی درست درباره اهل‌بیت و فضایِ دینی گلایه‌ها کرده بود؛ او همواره به نگاه جهانی و بین‌المللی در این عرصه تأکید می‌کرد. "ما باید روایت‌های دینی و مذهبی‌مان را چارچوب و ساختار بین‌المللی ببخشیم و اصلاً نویسندگان و پژوهشگران این حوزه باید به این سمت و سو بروند تا دیگر عوالم جهانی هم به پاسخ پرسش‌ها، ابهامات و نظریات دینی‌شان دست یابند."
و یک نکته جالب درباره راه افتادن گفت‌وگوی زنده در تلویزیون است؛ نادر طالب‌زاده در یکی از گفت‌وگوهایی که با خبرگزاری تسنیم داشت درباره سریال‌های دینی تلویزیون به این نکته جالب اشاره کرد که گفت‌وگوی زنده را در تلویزیون راه انداخته است. او گفت: "یادم می‌آید به علی لاریجانی رئیس سازمان صداوسیما وقت پیشنهاد دادم صداوسیما برنامه گفتگوی زنده‌ای ندارد و در حالی که تلویزیون کشورهای دیگر با گفتگوهای زنده انتقادی، سرپا بودند. خوشبختانه این پیشنهاد مورد قبول قرار گرفت و این کار از شبکه پنج شروع شد برنامه‌ای تحت عنوان «شباهنگام» که کار سیاسی و جنگ نرم با من بود. البته ناگفته نماند که برخی‌ها را هم می‌خواستیم همچون ازغدی که به واسطه این برنامه دیده شد، دیده شوند اما تلویزیون جلویشان را گرفت. آنقدر نمی‌شودهای سازمان زیاد شد که من به عنوان طراح برنامه ترجیح دادم استعفا بدهم."
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»